Сазсырнай — бай тарихы мен терең тамыры бар ежелгі қазақ үрмелі аспабы, Қазақстанның мәдени мұрасында маңызды орын алады. 1971 жылы XII ғасырда қиратылған Отырар қаласын қазу кезінде археологтар екі тесігі бар кішкентай жұмыртқа тәрізді зат тапты. Бұл артефакт сазсырнай болып шықты — ұзақ уақыт бойы жоғалған деп саналған аспап.

Сазсырнайдың дыбысы жұмсақ және жылы. Оның тембрі қуаныштан терең мұңға дейінгі эмоциялардың кең спектрін жеткізуге мүмкіндік береді. Аспап табиғат дыбыстарын, оның ішінде құстардың әнін және дала желінің уілін еліктете алады. Өзінің ерекше дыбысының арқасында сазсырнай қазақ ұлттық өнерінің бір символына айналды, ол қазақ даласының рухы мен табиғатын бейнелейді.

Сазсырнай мен басқа да көне қазақ аспаптарын қайта жаңғырту қазақ музыкалық аспаптарын зерттеуші әрі жинаушы Болат Сарыбаевтың еңбегінің арқасында мүмкін болды. Оның жұмысы бұл бірегей аспапты Қазақстанның мәдени мұрасына қайтарды, оны болашақ ұрпақтар үшін сақтап, елдің тарихы мен музыка мәдениетінде маңызды орын алып берді.